MISSIONARIS VAN HET HEILIG HART
Geboren 14 maart 1934 te Tilburg
Eerste professie 21 september 1953
Priesterwijding 7 september 1958
Overleden te Tilburg op 28 oktober 2020
Piet werd op 14 maart 1934 in Tilburg geboren. Hij kreeg van zijn ouders de doopnamen Petrus Maria en groeide op in het boerengezin Van Mensvoort in de wijk De Heikant in Tilburg. Zijn vijf broers kozen ervoor om aan het werk te gaan, maar omdat Piet al op jonge leeftijd het verlangen had om missionaris te worden – om het avontuur -, ging hij naar het klooster van de ‘Rooi Harten’ van de Missionarissen van het Heilig Hart in Tilburg.
Zijn Eerste Professie legde hij af op 21 september 1953 en zijn priesterwijding volgde op 7 september 1958 in Stein. Na zijn studies aan de universiteiten in Leuven en Rome vertrok hij in 1962 naar Papoe, wat toen nog Irian Barat heette. Toen Piet daar uit het vliegtuig stapte, wist hij: “Hier moet ik zijn”. Hij wilde de mensen daar, die zo compleet anders zijn dan wij, beter leren begrijpen en was de taal al snel machtig.
Hij heeft ongeveer tweeëndertig jaar in Papoea geleefd en gewerkt en ontwikkelde een diep respect voor de mensen daar. Heel belangrijk voor Piet als missionaris van het Heilig Hart was het ‘goed zijn voor mensen’. Daarbij kwam nog een bijzonder aspect dat hij leerde van de Papoea cultuur: “Ieder geeft naar vermogen”. Waarbij hij vertelde dat voor de pastoor het ontvangen van bananen, eieren of kippen wel eens erg duur kon worden, omdat verondersteld werd terug te geven naar vermogen. Hij deed er parochiewerk bijvoorbeeld in het onderwijs, de gezondheidszorg en werkte aan sociaal economische projecten.
Door gezondheidsproblemen werd Piet gedwongen naar Nederland terug te keren en kwam als pastor in Esbeek terecht. Hij voelde zich daar ook weer snel thuis en had er 23 mooie jaren. Een doorn in zijn oog was de sluiting van de kerk. Hij vond dat onrechtvaardig en heeft de sluiting zelfs tot het Vaticaan aangevochten.
Inmiddels was Piet ook Missieprocurator geworden van de MSC. In 2014 stopte hij met de werkzaamheden in Esbeek en als Missieprocurator en kwam in 2017 in Notre Dame in Tilburg wonen.
Piet had een goed gevoel voor humor, was op de hoogte van de actualiteit en met name het thema ‘Gerechtigheid en Vrede’ was belangrijk voor hem. Jarenlang zat hij in de redactie van het ‘Werkcahier’ waarin artikelen gingen over dit onderwerp. Nadat de redactie van dit blad stopte werd Piet een gewaardeerd lid van de redactie van het MSC Bulletin, waarin hij regelmatig een bijdrage leverde door zijn artikelen over de ‘Gerechtigheid en Vrede’.
Piet was een echte Willem II supporter en volgde de wedstrijden op de voet. De laatste tijd zag men hem veelvuldig in de gangen en tuin van Notre Dame lopen omdat hij, voor een betere bloeddoorstroming in zijn benen, 10.000 stappen per dag liep. Hij was een goede verhalenverteller en deed dat met zijn speciale Piet humor. Hij was een zeer ruimdenkend mens en had een scherpe geest. De contacten met familie, vrienden en bekenden waren heel belangrijk voor Piet, want hij hield van mensen om zich heen.
Op woensdag 28 oktober kwam Piet niet bij het ontbijt en de koffie en bleek dat hij was overleden. Zijn uitvaartdienst en begrafenis vonden plaats op 3 november in Tilburg.
‘Als god ons zo heeft liefgehad, moeten ook wij elkaar liefhebben’. (1 Joh.4,11)
Wij vertrouwen erop dat God hem nu heeft opgenomen in Zijn Eeuwigheid waar Piet mag leven in licht en vrede, samen met al onze dierbaren.