Geboren op 14 augustus 1930 in Maastricht, Overleden te Fortaleza,...
Lees verderAls missiecongregatie hebben we altijd hart voor mensen gehad. We waren in Brazilië, de Filippijnen of Indonesië waar we werkten in het onderwijs of de gezondheidszorg. Zo dicht mogelijk bij de mensen, met de voeten in de modder. Met 26 medebroeders wonen we in klooster Notre Dame, samen met de “Dochters van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart”. We leven nog elke dag uit onze “spiritualiteit van het hart”. En we willen die graag delen met ieder die op ons pad komt.
2020 was een jaar van droogte maar ook tsunami’s volgden elkaar in rap tempo op. De ene orkaan na de ander raasde over grote delen van de wereld. Op de beide polen verdwijnt het ijs… Grote delen van de wereld stonden letterlijk in brand tot in ons eigen land. Opnieuw gaf de barometer extreme temperaturen aan. De gevolgen, wereldwijd, bleven niet uit: mensen moesten massaal op de vlucht om meerdere redenen met alle gevolgen van dien. Volkeren raakten opnieuw in oorlog of de oorlog ging door… voorbij de jaarwisseling. Ook in ons eigen land neemt de armoede toe en daarmee ook het aantal dak- en thuislozen.
De pandemie trof ons wereldwijd.
We werden in ons huis Notre Dame in Tilburg extra hard getroffen met 20 bewoners die stierven en ruim 45 bewoners en medewerkers die ziek werden en in quarantaine moesten. De eenzaamheid werd nog nooit zo sterk gevoeld.
We zagen zelfs voor het eerst in onze geschiedenis onze paus op een leeg Sint Pietersplein.
Er is een lied dat iets van ons gevoel over het jaar 2020 weergeeft. De tekst luidt:
Zo donker als de wereld is, zo stil gaan wij in duisternis, maar wij blijven niet in deze nacht, want geen woord van God blijft zonder kracht.
We weten ons niet alleen gelaten door de Eeuwige. Hij zal altijd met ons en bij ons blijven.
Zeker ook nu, nu we niet alleen getroffen zijn door de wereldwijde pandemie maar nu we ook voelen dat we, als congregatie in Nederland in onze laatste jaren gekomen zijn.
Onze jaren gaan tellen. Meer dan in andere jaren hebben we gemerkt dat we moeten loslaten en moeten toevertrouwen.
Met al de herinneringen van 2020 zijn we toch vol goede moed begonnen aan 2021.
We vertrouwen er op dat God ook met ons geschiedenis gaat schrijven!
Theo te Wierik, msc
provinciaal overste
In memoriam broeder Antoon Gerardu
Geboren op 6 april 1941 Overleden op 23 november 2020
Lees verderIn memoriam pater Piet van Mensvoort
Geboren op 14 maart 1934 Overleden op 28 oktober 2020
Lees verderJubilarissen 2020
Maandag 21 september a.s. viert de Nederlandse MSC de jubilea...
Lees verderMagazine De Brug downloaden
Contactgegevens
Onze kosmos kent haar eigen wetten. Tegelijkertijd groeit het inzicht dat wij mensen binnen deze kosmos een unieke vrijheid en verantwoordelijkheid hebben. Dit stelt ons, christenen, voor een nieuwe uitdaging. De seculiere wereld is voor ons een missionair terrein!
Ik heb een stuk dankbaarheid voor het leven dat ik heb mogen leven. Ik ben aan de eindfase, dat kan ik niet ontkennen. Maar in plaats van bang te zijn voor het einde is het beter dankbaar te zijn. Niet te veel piekeren.
Kees Swinkels msc (Quezon City, Filipijnen)
De spiritualiteit van het hart is een uitnodiging te leven vanuit Gods voorkeursliefde voor mensen, zoals Jezus ons heeft voorgeleefd. Dit is een uitnodiging mee te leven met mensen, solidair te zijn met hen in hun verlangen naar leven en anderen mee te trekken in het spoor van het heilige.
Ik heb herinneringen aan mijn vader. Hij leefde vanuit zijn geloof en heeft mij gestimuleerd. Ik ben altijd heel blij geweest met MSC en voel me er thuis. Zelfs als ik met vakantie ben, zit ik dagelijks aan de computer. Een missionaris is nooit 100% met pensioen.
Gijs de Roij msc (Teresópolis, Brazilië)
De belofte van armoede heeft een maatschappelijke dimensie, als ze beleefd en uitgedragen wordt als een belofte tot wederzijdse solidariteit. Een levenshouding waardoor we individueel èn als groep delen wat we hebben met mensen die tekort komen, vereist van ons dat we een sober, eenvoudig leven leiden.
Pas in de laatste twintig jaar ben ik me bewust geworden van de grote invloed van de spiritualiteit van het hart in mijn leven. Ongemerkt is er toch een heel stuk vorming ingeslopen.
Het groeit nog steeds. Ik word er nog steeds gelukkiger van!
Albert Smit msc (Sulawesi, Indonesië)
Een biddende gemeenschap is uitdrukking van ons zoeken naar God. Temidden van onze samenleving zoeken we inspiratie in de barmhartigheid van God. Biddend vragen we om in onze wereld, hoe hard en banaal die ook is, Gods mysterie te blijven zien. Bidden is een aanhoudende vraag dat wij arm tot in de geest zullen worden.
We willen Gods liefde laten zien aan de mensen. We willen het charisma van onze congregatie beleven en doorgeven. Daar zijn we mee bezig in alles wat wij leven en vieren, in het verdriet als wel in de vreugde, zowel op sociaal als religieus gebied.
Frank Willemsen msc (Joaíma, Brazilië)