MISSIONARIS VAN HET HEILIG HART

Geboren 22 januari 1939 te Veldhuizen

Eerste professie 21 september 1961

Priesterwijding 9 september 1967

Overleden te Rio de Janeiro, Brazilië op 7 augustus 2020

Herman werd op 22 januari 1939 in Veldhuizen geboren. Hij groeide op in een gezin met 6 kinderen en kreeg van zijn ouders de doopnamen Hermanus Gerardus Johannes mee. Herman hoorde de verhalen van andere religieuzen in de familie en daarom wilde hij graag missionaris worden. In een portret vanwege zijn 50-jarig jubileum omschrijft Herman het zo: “Bijna op het einde van de lagere school, toen ik met mijn vader op de ‘Polder’ was om naar de pinken te kijken, of ze er allemaal nog wel waren, wees mijn vader in de richting van Montfoort: de weg naar de landbouwschool. Mijn vader zag wel een goede boer in mij. Toen moet ik hem gezegd hebben (dat heeft hij mij later verteld) dat ik niet naar de landbouwschool wilde. Ik wilde priester worden.”

Herman ging in 1957 naar het Klein-Seminarie in Driehuis. Na het kleinseminarie, noviciaat in Berg en Dal, filosofie in Brummen en theologie in Stein en Tilburg, werd hij op 9 september 1967, samen met nog zeven confraters, in de parochie ‘Goede Herder’ in Tilburg, door Mgr. Bluyssen priester gewijd.

Na een voorbereidingstijd in Arnhem vertrok Herman op 2 november 1968 per boot van Antwerpen naar Rio de Janeiro. Hij kwam daar 14 dagen later aan en ging naar Niterói. Na enige tijd in Brazilië te zijn werd hij benoemd voor de parochie in Alcântara, een kleine 15 km het binnenland in.

Herman heeft altijd in de buurt van de stad Rio de Janeiro gewerkt. Van 1991 tot 2000 was hij: eerst Regionale Overste en daarna, toen de Região Holandesa overging naar Provincie, de eerste provinciaal.
Naast het werk in en voor de parochie was hij ook verantwoordelijk voor een opvangcentrum voor daklozen dat door Antoon Revers was opgericht.

Herman had niet alleen talent om te organiseren, maar zijn sterkste punt was met mensen omgaan. Hij had mensenkennis, was vriendelijk en benaderbaar en kon zich goed in andermans situatie inleven; hij had een helder oordeel en gaf goede raad. Zo was hij niet alleen geliefd bij zijn medebroeders, maar vooral ook bij alle parochianen die hem op handen droegen. Hij was zeer pastoraal, Braziliaan met de Brazilianen. Bovendien was hij ook een goede en betrouwbare communicatieman tussen de Nederlandse missionarissen in Brazilië onderling en tussen Nederland en Brazilië, kende de maatschappelijke situatie, maar toch vooral de mensen heel goed. Herman was een man met humor, hield van een grapje en was altijd bereid te helpen.

De laatste jaren kampte Herman met lichamelijke problemen. Ondanks dat bleef hij monter en gaf de moed niet op. Doordat hij kanker kreeg moest hij een operatie en chemobehandelingen ondergaan. Deze mochten niet baten en hij overleed op vrijdag 7 augustus in een ziekenhuis in Rio de Janeiro.
Hij is op het MSC-kloosterkerkhof in Juíz de Fora (in de staat Minas Gerais) bijgezet, waar al zoveel andere Nederlandse missionarissen hun laatste rustplaats hebben.

We zijn er wel van overtuigd dat hij nu bij de Heer mag verder leven in vrede.