In memoriam: Gerrit Janssen msc

Op 11 juni 2025 overleed pater Gerrit Janssen msc.

Gerardus Theodorus Josephus Janssen

Geboren 20 maart 1928 te Panningen
Eerste professie 21 september 1947 te Berg en Dal
Eeuwige professie 21 september 1950 te Stein
Priesterwijding 7 september 1952 te Stein

‘Hartelijk zijn en trouw in de contacten. Staan waarvoor je moet staan en met idealen je hart laten spreken’.

Met zijn 97 jaar is Gerrit een van de oudste Nederlandse medebroeders en zeker ook binnen onze wereldwijde congregatie.
Zoals de meesten van ons kwam hij uit een degelijk katholiek gezin in Helden Panningen. Graag spreekt hij over zijn ouders en vooral over zijn vader die bij hem de interesse gewekt heeft in de MSC. Zijn vader was immers zelf in opleiding geweest bij de MSC maar na enkele jaren terug naar huis gekomen.
Met trots vertelt Gerrit nog steeds dat zijn vader vloeiend Frans sprak en dat hem dat in de oorlog goed geholpen heeft.
Gerrit wilde na zijn opleiding graag als missionaris naar Indonesië maar helaas werd hij gevraagd om klassieke talen en musicologie te studeren. Dit met het oog op het verkrijgen van de erkenning en subsidiëring van de Apostolische School in Driehuis. Aan de school zou hij 18 jaar verbonden blijven.
Dan mag hij in 1971 toch naar Indonesië, naar de Minahasa, Noord-Celebes (Nu Noord-Sulawesi) vertrekken waar hij vele jaren werkzaam was als pastoor. Ondertussen gaf hij 14 jaar les in de klassieke talen en was hij vaak organist en gaf hij muzieklessen: piano en orgel. Gerrit was zeer nauw betrokken bij de oprichting van de muziekschool ‘Musica Sacra’.
Wie nu met Gerrit in gesprek gaat zal menigmaal horen over ‘zijn’ lepraproject met 64 huisjes, 2 kerken en een ziekenhuis die hij liet bouwen. Hij leerde veel over lepra en met die kennis wist hij wat hij wel en niet kon doen om niet zelf besmet te raken. Zijn project werd met veel giften ondersteund.
Na zijn terugkeer in Nederland, heeft hij met veel plezier tot aan zijn 75e in Overhoven-Sittard en Stein gewerkt. Daarna ging hij opnieuw in Sittard wonen en ging hij nog veel op assistentie tot het moment dat het alleen wonen, fysiek, niet langer ging en hij naar Tilburg verhuisde: naar Notre Dame waar hij nu verblijft. Deze laatste verhuizing is hem zwaar gevallen omdat hij wist dat hij zich nu moest overgeven aan de zorg van anderen voor hem.

Comments: 4

Leave a comment