Notre Dame, Tilburg. 10 aug. 2025, 19de zondag door het jaar./ Eerste lezing: Boek der Wijsheid 18, 6-9 ;
Tweede lezing: Hebreeën 11,1 – 2 en 8 – 12 ; Evangelie lezing: Lucas 12, 32 – 48. // overweging A. Egging msc

Inleiding
“De mensenzoon komt op het uur waarop gij het niet verwacht” is de ondertiteling van “Wees bereid”. “Wees bereid” is het thema van deze eucharistieviering. In de vakantietijd zijn het toch wel andere dingen waaraan we liever willen denken dan een plotselinge dood. In de vakantie verlangen we naar iets heel anders. Nu liever even geen zorgen aan ons hoofd. Hoe kunnen we ons vrijmaken uit de dagelijkse sleur? We zoeken naar ontspanning. Het is bovendien een tijd voor nieuwe vriendschappen. Ieder vult zijn vakantietijd op zijn eigen manier in. Dikwijls is het een goed en al lang voorbereid verblijf elders of een reis met iets meer ruimte voor avontuur of het is gewoon een genieten van het ‘dolce far niente’. De lezingen van vandaag bestrijden die drang naar vrijheid niet, maar attenderen ons er wel op om met de voeten op de grond te blijven staan. Voor een zinvol leven is er meer vereist dan teren op tijdelijk, zichtbaar genot, een leven van vakantie naar vakantie. Er bestaat ook nog een belangrijkere onzichtbare werkelijkheid met diepere waarden. Daarom blijven we als gelovigen vertrouwen op en bouwen aan een goede toekomst. We kijken vooruit. In een tijd vol stille dreigingen en het ontbreken van persoonlijke diepgang lijkt een hedonistische levenshouding aantrekkelijk, het ‘carpe diem’, pluk de dag zolang het (nog) kan. Maar is dit de goede manier van leven? De lezingen van vandaag schudden ons wakker; maak er geen potje van en kijk verder dan je neus lang is!

Homilie:
Beste mensen, broeders en zusters in Christus. Laten we de woorden van Jezus aan zijn leerlingen tot uitgangspunt maken van deze overweging die als thema heeft ‘Wees bereid’ en dat natuurlijk ook zelf ter harte nemen, want Jezus richt zich tot zijn leerlingen en via hen ook tot ons waar het gaat om zaken van geloof. Is ons geloof wel sterk genoeg?
Jezus’ boodschap is: “Weest niet bevreesd”, maar blijft vertrouwen. Hecht u niet te veel aan aardse bezittingen en laat u niet meeslepen door aardse geneugten: We hoorden: “Verwerf u een onuitputtelijke schat in de hemel, waar geen dief komt en geen mot hem bederft”. Paulus vult dit verder aan in zijn brief aan de Hebreeën als hij schrijft: “Broeders en zusters, het geloof is een vaste grond van wat we hopen, het overtuigt ons van de werkelijkheid van onzichtbare dingen”.
Om dit toe te lichten verwijst Paulus ons naar het geloof van Abraham die zwaar op de proef gesteld werd, vanwege de opdracht van God om zijn eigen enige zoon op te offeren. Welke vader is daartoe bereid? En waarom? God die immers de belofte deed om Abraham via Isaäc een groot nageslacht te schenken.
Zijn vrouw Sara is al voorbij de vruchtbare leeftijd. De kans nog een kind te krijgen is dus menselijkerwijze al niet meer mogelijk. Hoe zwaar de beslissing ook is, Abraham blijft vertrouwen op Gods belofte van een groot nageslacht. God die de dood te niet kan doen gaan. Hij gelooft in een komend, hemels vaderland en vlucht niet terug naar de oude veilige plek waar hij en zijn familie vandaan kwam. Onbevreesd gaat hij verder zijn weg vooruit, vertrouwend op God. Ook geldt dit voor Isaäc en Jacob die trouw zullen blijven.
We worden ook uitgedaagd onszelf vandaag afvragen of ons geloof sterk genoeg is, zodat we zonder voorbehoud blijven geloven in God, op Hem blijven vertrouwen. Zijn we van onze kant uit echt bereid ons hart voor Hem open te stellen, te geloven en vertrouwen op Gods belofte van een heilzame toekomst? Dat lijkt zeker in deze tijd een prangende vraag. De technische vooruitgang maakt mensen overmoedig en schept een gevoel van almacht. Het is vaak beangstigend. Gebruikmakend van allerlei technieken om anderen te beïnvloeden, dan geldt uiteindelijk vooral de macht van de sterksten en ontbreekt een ethisch besef. ‘Goed of kwaad’ is niet meer bepalend, ja zelfs niet meer aan de orde, maar eigen voordeel. En zo kan er gemakkelijk een wereldbeeld ontstaan waarin men elkaar niet meer spontaan tegemoet treedt. Ja, het is dan eerder gepast om op je hoede te zijn. Door maakbaarheid kan immers een manipuleerbare wereld zichtbaar worden, waar men God niet meer bij nodig meent te hebben. Angst voor elkaar; een wereld waar men op eigen voordeel uit is; een wereld zonder geloof of zonder vertrouwen in de toekomst, kortom een leven dat zinloos ‘doodloopt’, daar worden we vandaag impliciet ook voor gewaarschuwd. Toch is er geen reden om pessimistisch te zijn als we de lezingen van vandaag goed willen verstaan. Hier gaat het juist om het geloof, hoop en vertrouwen. Immers “door het geloof heeft Abraham gehoor gegeven aan de roeping van God en ging hij op weg naar een land dat bestemd was voor hem en zijn erfgenamen”. Wij voelen ons christenen deel van die traditie: als erfgenamen van Abraham, Isaäc en Jacob èn van Moses die vertrouwde op de belofte van God, nieuwe hoop en verwachtingen voor de toekomst koesterde toen hij met zijn volk uit Egypte wegtrok. Meer nog de hoopvolle boodschap van Jezus, maar het is aan ons zelf om een keuze voor God te maken d.w.z. je ‘credo’, je geloof uitspreken, in vrijheid en van harte!
Cor do, Ik vertrouw op U, Heer, ik geef U mijn hart.
Amen.