Tilburg: Kapel Notre Dame, 22.7.2024. De 16de zondag door het jaar.
Eerste lezing: Jeremia 23,1- 6 // Tweede lezing: Ef. 2, 13-18 // Evangelie: Mc. 6, 30 -34.
Inleiding
U allen van harte welkom hier in de kapel en ook welkom al diegenen die van elders deze viering mee kunnen volgen: hier in huis vanaf de kamer of vanuit uw thuis. Het thema van deze zondagse eucharistie viering is ‘Als een Herder’. We zien op de voorkant van het misboekje allerlei schimmen van mensen staan die van alle kanten samenstromen. Het is geen blij en opgewekt tafereel, want het lijkt wel of ze uit het half duister komen, onherkenbaar. Dit zijn dit de mensen die Jezus zoeken die hem willen zien en horen om een houvast te krijgen en bij hem zijn ze inderdaad aan het goede adres. Met deze mensen is Jezus begaan. Hij ziet dat ze ‘als een kudde zonder herder zijn’! Hij voelt medelijden met hen.
Homilie door Antoon Egging msc
Het beeld van schapen en herders, komt meermaals in de Bijbel voor. Het is in een vervlogen tijd voor iedereen een duidelijk voorbeeld, omdat het aansluit bij de leefwereld van die tijd. Maar ook wij verstaan het. Het landelijke leven straalt rust uit: Er is nog een overvloed aan tijd.
In onze hectische wereld, gehersenspoeld door veel berichten en berichtjes snakken we wel eens naar een wat vrediger leven, naar ontspanning, ja, naar vakantie dus. Soms misschien even eerst wat luidruchtiger de spanningen met anderen uitvieren op de Tilburgse kermis. Maar daarna verlangen we vast wel wat meer naar rust, innerlijke rust. We kunnen ook gaan ‘wegdromen’ naar de herder op de stille heide of denken aan een zorgzame herder die hart heeft voor zijn schapen. Een herder die in gezelschap van een hond, spelend op de fluit tussen zijn schaapjes vertoeft. Lopend in de vrije natuur hen naar grazige weiden of bloeiende heidevelden zal leiden. Bij een echte herder voelen de schapen zich veilig en hebben ze niets te vrezen. Daarbij past dus de parabel van de Goede Herder. Ja, ieder mens heeft er behoefte aan zo’n plek van bezinning te zoeken, een soort retraite dus. Ver weg uit de beslommeringen van alledag. Weg uit het jachtige moderne verkeer met getoeter en lawaai waarin ieder kris kras zijn eigen weg zoekt. Er hoort orde in het leven te zijn en dat vraagt om een goede leiding, goede en betrouwbare leiders en bestuurders. Natuurlijk, er zijn genoeg slechte herders, in de vorm van slechte politieke leiders die hun macht misbruiken en letterlijk over lijken gaan, maar ook zijn ze onder de vele ‘Influencers’, die enkel op eigen voordeel uit zijn, hun positie gebruiken om mensen te misleiden en een schone schijn voorspiegelen.
Zij sturen de kudde in de verkeerde richting, stichten verwarring en zo verstrooien ze de schapen. Slechte herders hebben geen verantwoordelijkheidsgevoel. Over dit soort herders spreekt Jeremia in de eerste lezing. Jeremia levert ongezouten kritiek op de politieke leiders van zijn tijd en hij noemt ze zonder omhaal slechte herders. Ze zijn alleen maar uit op eigen roem en macht en niet dienstbaar aan degenen die aan hen zijn toevertrouwd en voor wie ze zich daarom verantwoordelijk zouden moeten voelen. Ja, Jeremia hoort en ziet ze om zich heen en zwijgt niet, want hij voelt zich een profeet, de stem van God. Jeremia probeert met zijn commentaar de uiteengedreven schapen weer te herenigen tot een kudde en hen te leiden.
In de tweede lezing gaat het over Jezus die de Christus is d.w.z. de ‘nieuwe Mens’ die scheidsmuren afbreekt en vrede brengt: In Hem, in één nieuwe Mens is de verbinding gemaakt van het bovennatuurlijke, het Goddelijke, met deze onvolmaakte wereld. Paulus noemt het de verzoening door het kruis: “Door dit kruis heeft Hij voor ons de vijandschap gedood. In Hem, in één Geest zijn we nu verenigd”. Zo hebben we toegang gekregen tot het Rijk van onze Hemelse Vader. De Heer brengt ons hiervoor als herder bij elkaar tot een kudde. Hij is het ‘Lam Gods’ dat de zonden van de wereld wegneemt. Dank zij Hem en samen met Hem op weg.
In het evangelie wordt van Jezus gezegd, dat hij medelijden voelde met de dolende kudde, want de mensen die hem zoeken zijn als schapen zonder herder. Is het beeld van schapen zonder herder ook in onze tijd nog van toepassing? Jawel hoor! Losgeslagen schapen zonder herder die in de Betuwe een snelweg blokkeren, kreupele geiten en schapen die blauwtongvirus opgelopen hebben en zullen sterven, wolven die zich ‘s nachts botvieren op makke schapen en hen verscheurd achterlaten. Allemaal nog maar heel recente berichten. Ook nu moeten schapen zich veilig voelen bij een herder en gewoon beter beschermd worden. We mogen dit overdrachtelijk verstaan voor onszelf in deze tijd. “Als een herder” leiding geven betekent dan “voor onze naaste als een herder willen zijn”. Daar hoeven we geen profeet, geen Jeremia, voor te zijn. Het is immers ook een opdracht aan ieder van ons om als christen voor anderen op te komen, een goede herder te zijn. Daar worden we zelf sterker van en geeft ons meteen ook meer innerlijke rust en tevredenheid. (Amen.)