OVER SOLIDARITEIT EN BRUGGEN SLAAN

Wie het metrostation Rotterdam Blaak uit komt, ziet rechts bovenop de dakrand van een verzekeringsgebouw de woorden “Alles van waarde is weerloos”. Een dichtregel van Lucebert die zich heeft vastgebeten in ons nationale geheugen; woorden die appelleren aan een algemeen gedeeld gevoel: Zo is het!

Wat van waarde is blijft vaak verborgen. Schijnbaar is het onbeduidend, kwetsbaar en niet eenvoudig te ontdekken. Wat van waarde is gaat schuil achter de dagelijkse werkelijkheid; je moet ernaar op zoek.

De recente verkiezingen waren zo’n moment van op zoek gaan naar wat politiek gezien van waarde is: Waar staan we voor? Over bezuiniging op ontwikkelingssamenwerking, in april nog een hype, heb ik tijdens de verkiezingsdebatten nauwelijks nog iets gehoord. Is het nu van de baan? Welke partij is overtuigd van het belang van ontwikkelingssamenwerking?

Het gaat hier over een waarde die verder reikt dan onze nationale economie. Het gaat om solidariteit met kwetsbare mensen en om het slaan van bruggen naar andere culturen. Daar kunnen we in de Nederlandse samenleving nog veel baat bij hebben!

De export van politieke modellen waarin marktdenken en economisch gewin centraal staan, is een moderne vorm van koloniale machtspolitiek. Ontwikkelingssamenwerking is echter geen VOC in een nieuwe jas, maar een onderlinge verbondenheid op internationale schaal, – een kernwaarde die hoort tot de kwaliteit van ons leven.

De tekst op de dakrand van het verzekeringsgebouw aan de Blaak staat daar sinds 1987. De krakersbeweging was toen op haar hoogtepunt. Terwijl de trein vaart zette, kon je vanuit de coupé nog een andere leus zien, in ruwe letters geschilderd op het pand naast het verzekeringsgebouw. Als een strijdkreet. “Poen is puin!”