60 jaar priester en 65 jaar geprofest
Na zijn priesterwijding werd Eugène benoemd voor Midden-Java, maar het liep anders! In 1957 was het vrijwel onmogelijk een visum te krijgen voor Indonesië. Daarom, wachtend op betere tijden, oriënteerde hij zich in het pastoraat onder doven in St. Michielsgestel. Eenmaal in Midden-Java kon hem dat misschien van pas komen, omdat daar, in Wonosobo, immers een instituut voor kinderen met een hoorstoornis was. Na enige tijd echter zette het provinciaal bestuur in Nederland zijn benoeming voor Indonesië om in een benoeming voor de Filippijnen, waarheen hij vertrok in 1958.
Gedurende 25 jaar heeft Eugène gewerkt in parochies van het bisdom Surigao, en later in Cebu, Butuan en Lapu-Lapu City. Hij deed dat in een geest van dienstbaarheid en met humor.
Eenmaal terug in Nederland, oriënteerde hij zich in Bloemendaal bij Jan Oostelbos in het Nederlandse pastoraat. Op een dag kwam het de directeur van het Instituut voor Doven in St. Michielsgestel ter ore dat Eugène was teruggekeerd uit de Filippijnen. Hij zocht contact met Eugène en samen met Ad van Beers nodigde hij Eugène uit de pastorale zorg op zich te nemen voor oud-leerlingen en hun gezin. Eugène heeft vaak verteld dat hij dit als méér dan alleen maar ‘toeval’ heeft ervaren. Om dichter bij het Instituut voor Doven te zijn, verhuisde hij naar het Missiehuis in Tilburg. Van daaruit zette hij zich met enthousiasme en creativiteit waar dan ook in voor mensen met een hoorstoornis. “Ik ervaar dit werk als een missionaire taak”, heeft hij vaak gezegd.
Toen er medebroeders werden gezocht om de Chesed-groep te versterken, verklaarde Eugène zich daartoe bereid. Het viel hem echter niet mee daar zijn plaats te vinden en na twee jaar keerde hij terug naar Tilburg, waar hij van januari 1995 tot februari 2002 overste was van de communiteit. Zelf schatte Eugène zijn kwaliteiten als overste niet zo hoog in; toch heeft hij door zijn hartelijke belangstelling en door zijn informele manier van omgaan met mensen veel betekend voor medebroeders.
Na deze periode maakte hij de overstap naar het KVH. In 2008 verhuisde Eugène van het Missiehuis naar de Communiteit Oloflaan en sinds november 2013 woont hij op ‘Una Sancta’. Al pratend herinnert Eugène zich steeds meer gebeurtenissen uit het verleden. Tot op vandaag geniet hij ervan onder medebroeders te zijn en wanneer oude bekenden of familie hem opzoeken, dan schijnt voor hem de zon!