OVERWEGING 25e zondag door het jaar C

Een kleine veeboer, Amos geheten, treedt op rond 760 vóór Christus, geïnspireerd door Gods Geest om het woord van God te verkondigen. Het is een woord van hárde sociale kritiek. Hij kritiseert de maatschappij, die de armen verdrukt en zelfs verdelgt. Hij toont 4 trucs aan, die deze geldwolven gebruiken – nota bene in een tijd van hongersnood – om anderen uit te buiten (de korenmaat verkleinen, de prijs verhogen, bedriegen met een vervalste weegschaal + het verhandelen van afval van het koren). De profeet stelt deze wandaden , dit onrecht aan de kaak: want de goederen van de aarde zijn er niet voor de handel, maar voor het in leven houden van mensen. Handel mag een middel zijn, maar nooit een doel – zeker niet als mensen gebrek lijden, want dat is groot kwaad in Gods ogen!

= In de parabel die Jezus vertelt, treffen we eveneens iemand aan, die op een oneerlijke manier probeert in leven te blijven. Het betreft een onrechtvaardige rentmeester, die puur wanbeheer en oplichterij verweten wordt – wat Jezus niet goedpraat. En tóch prijst Jezus hem. Waarom dan toch? Omdat de man zich bewust is van wat hij kán en wat hij níet kan! Spitten kan hij niet. Bedelen wil hij niet. Hem valt te binnen ,wat hij wel kan! Hij roept de klanten van zijn heer bij zich en vermindert met een royaal gebaar – op kosten van de baas – hun schuld. Natuurlijk laten die zich dat geen 2 keer zeggen! En de rentmeester kan erop rekenen, dat zij hém dat later wel zullen vergelden. Zo heeft hij zijn eigen toekomst dus verzekerd!
= Jezus keurt deze handelwijze absoluut niet goed. Hij prijst de rentmeester, in zover hij vooruitziende is. Dit kind van de duisternis is een bedrieger, die in élk geval slim is, al is het hem énkel te doen om zijn eígen hachje te redden. Jezus roept de kinderen van het licht op om even vindingrijk en creatief te zijn, opdat er vrede en gerechtigheid op aarde kan komen, opdat de toekomst van armen en ontheemden veilig gesteld kan worden en opdat de goederen van deze aarde beter en eerlijker verdeeld worden. Die boodschap en oproep van Jezus zijn nog steeds heel actueel! Ons gebed zou vandaag moeten zijn: God, help ons om mensen te helpen! Hélpen kunnen we nú – want als je sterft, moet je álles weer afgeven. Wat je hebt, is je duidelijk maar tijdelijk toevertrouwd. En besef daarbij, dat je geen 2 heren kunt dienen. De mens hoort bij één Heer, maar wélke? Is Gód die Heer van wie jij knecht bent? Of is het géld die baas, waarvan jij slaaf bent ? Slim zijn, bedachtzaam zijn: daar gaat het Jezus om met het oog op het Rijk van God, opdat onze wereld vrediger wordt. Zo maken we ons tot vriend van God, door slim vooruit te zien én ervoor te kiezen betrouwbaar te zijn. En dan zullen we straks – bij onze dood – blij verantwoording kunnen afleggen over ons tijdelijk rentmeesterschap, om eeuwig te mogen leven! Je kunt in deze dus niet hálf kiezen of ’n béétje kiezen. Je kíest óf je kiest níet. Wim Vergouwen m.s.c.