Zondag 20 juni 2021

12de zondag door het jaar
Zondag 20 juni 2021
Overweging van ptr. Pieter Rozemeijer msc

LEZINGEN
Job 38,1.8-11
Ps. 107
Mc. 4, 35-41

VOORWOORD OP HET THEMA:  WAAR WAS JE GOD?

Ziet u het nog voor u?… Rome, Vatikaanstad, vorig jaar Paaszondag, op het tijdstip dat de Paus altijd de zegen urbi-et-orbi uitspreekt over een bomvol Pietersplein,…toen was dat enorme Pietersplein leeg vanwege de eerste lock-down. De paus, helemaal alleen op een leeg immens plein…vervreemdend, dramatisch, iconisch ook. Wat moest hij doen, wat moest hij zeggen?…”Waar was je God?”…De Paus sprak over het evangelie van vandaag, over dat bootje, de storm, de hoge golven, en Jezus, als achteloos slapend aan de achtersteven…maar…aanwezig! En toen zegende de Paus niet met zijn handen, deze keer zegende hij met de monstrans, teken van ons geloof in Gods aanwezigheid onder ons, ondanks alles.

OVERWEGING

Medegelovigen, mensen in ziekte, armoe, ellende, als Job, mensen in doodsangst als die zeelui in psalm 107, of als de leerlingen van Jezus met hun boot in een vliegende storm, in hun nood lijkt God verder dan ver. In doodsangst, ziekte of pijn is het dan ook erg moeilijk om Gods aanwezigheid te ervaren. Ieder die dat ooit of regelmatig heeft meegemaakt kan dat beamen. Want waar je je dan ook mee bezig houdt, dat is beslist niet met God, een en al pijn en angst als je dan bent. Jezus Zelf heeft dat ervaren hangende aan het kruis: “God mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten”…Als de Schepper God al een beetje verongelijkt Job van antwoord dient; als Jezus wat verwijtend tegen zijn leerlingen zegt: “waarom zo bang? waar is jullie geloof?”…Dan is het toch een hele geruststelling dat Jezus er Zelf ook moeite mee had: in doodsnood aan het kruis hangende heeft ook Hij ervaren dat juist dan God zo ontzettend afwezig lijkt! Hij riep toen uit “God mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten!”

M. die scene van dat bootje in de storm op dat meer, die scene is een belevenis geweest waarin de jonge christengemeente rond de evangelist Marcus hun eigen toestand moeten hebben herkend. Stel je maar even voor: na de dood van Jezus waren ze geheel ontredderd, vervolgens stootten ze op felle tegenstand bij familie, buren, stadgenoten en vooral bij de leiders van het volk, en velen vonden in christenvervolgingen de dood. Jezus leek daarbij verder dan ooit, was meer dood dan ooit. Die slapende Jezus in de boot verwijst naar die dode Jezus in het graf, de Jezus die opstaat in de boot om wind en water te bevelen, verwijst naar Jezus’   opstaan uit de dood. De leerlingen ervoeren dat Jezus leefde en in hun midden aanwezig was. Diè geloofservaring sterkte hen in de moeilijke tijden van de christenvervolgingen.

Zoals de leerlingen in het bootje op het woelige meer, zoals de leerlingen rond de evangelist Marcus, zo kunnen wij ons ook ontredderd voelen in deze tijd. Bijvoorbeeld kunnen de ontstellend droeve verhalen over zoveel schandalen in de kerk ons behoorlijk verwarren, evenals het zeer onchristelijk geruzie van hooggeplaatste kerkleiders, en ook de overschilligheid voor alles in de westerse wereld wat met godsdienst te maken heeft, en de vernielingen van kerkgebouwen en moorden tijdens christenvervolgingen in Afrika, het Midden-Oosten en Azië. Ook buiten het kerkelijke gebeuren zijn er ontwikkelingen die ons verwarren en onzeker maken b.v. de groeiende invloed van politieke stromingen, waarvan we niet lang geleden nooit gedacht zouden hebben dat ze ooit nogeens de kop op zouden steken. En hoe onzeker voelden we ons tijdens de bankencrisis, en nu die wispelturige, ongrijpbare coronavirus, waartegen we totaal weerloos zijn ondanks alle wetenschappelijke, technische en medische vooruitgang. Het raast allemaal als een storm over/door je heen.

Wij kunnen ons laten meeslepen door die storm, we kunnen ook de toegestoken hand grijpen van Hem Die Zijn Leven voor ons over had en die bij Zijn afscheid zei: “Zie Ik ben met u, altijd, tot aan de voleiding van de wereld”. Hij Die hemel en aarde uit het niets deed ontstaan, Die storm en woeste wateren daarin hun plaats gewezen heeft, Hij Die in Jezus bevel gaf aan de storm en woeste wateren rond de boot “zwijg stil”…In diezelfde Jezus heeft Hij laten zien dat wij Hem ter harte gaan.

Wat verwijtend vraagt Jezus aan de leerlingen “waarom zo bang? waar is jullie geloof?” Belijden wij daarom nu ons geloof in Hem in ons credo.