Zondag 18 april 2021
Overweging
Zondag 18 april 2021
Pater Ton Zwart msc
Overweging bij Lucas 24, 35-48
Afgelopen donderdag werd ik gebeld om buiten te gaan kijken: een hoge kraan zette de nieuwe liftschacht op het dak van ons huis, over het ene dak heen op het andere dak, een precisiewerk. De liftschacht moest preceis passen in het gat in het dak dat de vorige dag gemaakt was. Het duurde dan ook even voordat alles op z’n plaats zat. Een bijzondere gebeurtenis, geen alledaags voorval, daarover wil je met elkaar praten, dat wil je delen, zeker met mensen van wie je weet dat zij ook geïnteresseerd zijn.
Zo iets overkwam de twee leerlingen van Emmaüs. Ze hadden een vreemdeling ontmoet die met hen mee opgelopen was naar Emmaüs en die vreemdeling bleek de Verrezen Heer te zijn, die zij pas herkend hadden bij het breken van het brood. Een heel bijzondere ervaring en aanstonds besloten ze om meteen naar Jeruzalem terug te gaan om hun verhaal aan de andere leerlingen te vertellen. Zo’n ervaring kun je niet voor jezelf houden. Dat moeten de anderen ook weten.
Hun verhaal wordt echter onderbroken. Terwijl ze nog aan het praten zijn, zo vertelt Lucas ons, komt Jezus plotseling in hun midden. Hij verdween toen zij hem herkend hadden bij het breken van het brood en nu is hij er plotseling weer. Ze begrijpen er niets van. Dit is niet gewoon mensenwerk meer. Er moeten geesten in het spel zijn. Verbijstering en schrik is dan ook hun reactie en die van de andere leerlingen.
In het verhaal van Lucas moet Jezus heel ver gaan om hun schrik weg te nemen. Een vredeswens is niet voldoende. Hij laat hun zijn handen en voeten zien, maar ook dit is blijkbaar niet overtuigend. Hij vraagt tenslotte om iets te eten, krijgt dan een stuk geroosterde vis en eet die voor hun ogen op. Dat pas stelt hen gerust en nu zijn ze er klaar voor om naar zijn woorden te luisteren. Of, zoals Lucas het zegt, hij maakte hun geest toegankelijk voor zijn boodschap.
En wat is dan die boodschap van Jezus? Die boodschap is tweeledig: wat hem overkomen is, zijn kruisdood en zijn verrijzenis, was al voorzegd in de Schriften, Met andere woorden: het hoorde allemaal op een of andere manier bij het plan van God. Hoe vreemd het ook moge klinken, het kruis van Jezus, het doden van een onschuldige, laat niet alleen de macht van het kwaad zien, wat mensen elkaar kunnen aandoen, maar het laat ook zien hoe ver God bereid is om ons mensen hun gang te laten gaan. God houdt er rekening mee dat mensen niets van Hem willen weten, dat zij Hem uit hun leven bannen, het zwijgen opleggen. Maar juist omdat die afwijzing aanvaard is, ingecalculeerd is, heeft God nooit de controle over de geschiedenis verloren.
Hij wist wat Hij deed. Uiteindelijk heeft Hij dan ook het laatste woord, is Hij de overwinnaar.
God als overwinnaar, ja, maar een overwnnaar die edelmoedig is, die er niet op uit is om de overwonnenen hun nederlaag in te wrijven. Geen vergeldingsdrang, geen wraakzucht, maar juist een aanbod om tot een hernieuwde relatie te komen. Wat geweest is, hoeft niet altijd zo te blijven. Erken je fouten en je krijgt nieuwe kansen. Alles kan goed komen. Degene die bereid was aan het kruis geslagen te worden, staat er borg voor. In zijn Naam kan de wereld ten goede veranderd worden. Dat is boodschap die Jezus aan zijn leerlingen voorhoudt. Dat is de boodschap die voor henzelf redding betekent en die zij moeten uitdragen de wijde wereld in.
Niemand en niets is hopeloos verloren. Geef toe waar het in je persoonlijke leven of in onze samenleving fout is gegaan of nog altijd fout gaat. Wees eerlijk tegenover jezelf en tegenover anderen. Je zult ontdekken dat Inkeer een ommekeer betekent, een weg omhoog. We krijgen altijd nieuwe kansen. Een verandering ten goede blijft altijd mogelijk. De gekruisigde en verrezene, dat is de boodschap van Jezus, staat er borg voor.
Amen.