Overweging Lezingen: Genesis 12, 1- 4a; 2 Tim.1,8b-10 – en Matteüs 17, 1 – 9. Door Wim Vergouwen
Jezus neemt Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee en brengt hen bóven op een hoge berg, de berg Thabor, waar ze alleen zijn. Hij wordt voor hun ogen van gedaante veranderd “zijn gezicht straalde als de zon en zijn kleren werden wit als het licht; plotseling verschenen aan hen Mozes en Elia, die met Jezus in gesprek waren”(NBV). Het zijn Thabor-momenten: top-momenten die mensen voor een ogenblik verheffen bóven de gewone werkelijkheid, meestal heel kort , waarbij mensen God mogen ervaren als bron van troost en kracht…Petrus wil er een blijvende toestand van maken… Hij weet niet wat hij voorstelt!
De Schrift laat zulke momenten altijd gebeuren op een berg, waar God mensen nabij is. Mozes was ook 40 dagen op de berg Sinaï, waar hij onder vuur en storm Gods nabijheid mocht ondervinden. De profeet Elia bereikte na een tocht van 40 dagen door de woestijn de berg Gods, de Horeb, waar hij in het suizen van een zachte bries de aanwezigheid van God mocht ervaren. Zo zoekt ook Jezus vandaag de eenzaamheid van een berg op om, in stil gebed, dicht bij zijn Vader te zijn.
Wat hebben deze berg-ervaringen met elkaar gemeen? Het zijn geen hoogtepunten die de mens zelf kan opwekken! GOD Zélf tilt hier de mens boven het aardse uit en laat hem Zijn menslievende nabijheid ervaren. Zoveel licht, vreugde en zekerheid schenkt Hij bij zo’n openbaring aan een mens, dat deze aan Gods aanwezigheid niet meer kan twijfelen. God geeft hem daarbij zoveel kracht, dat de mens in staat is om dingen te volbrengen die hij uit zichzelf nooít zou aandurven. Voor wie dicht bij God leeft, zijn Thabor-ervaringen niet zeldzaam!
We kennen een mooie getuigenis van Ds. Martin Luther King, enkele dagen vóór zijn dood. Hij zei toen: “Ik weet niet, wat er gebeuren zal. Wij staan voor moeilijke dagen. Maar dat betekent niets voor mij, omdat ik boven op de berg ben geweest. Mijn ogen hebben de heerlijkheid aanschouwd van het komende rijk. Zoals alle mensen, wil ook ík graag lang leven, maar dat is nu niet meer mijn zorg. Ik wil alleen Gods wil vervullen”. Het verhaal van de gedaanteverandering op de berg Thabor wil christenen die verdrukt en vervolgd worden troosten en bemoedigen. Ook óns, die geen gemakkelijke tijden doormaken, wil God zó nabij zijn. Zoals voor Jezus’ lijden en dood niet het laatste waren, zo mogen wij nu reeds op een verborgen wijze delen in Zijn zegevierende Verrijzenis. Onze Thabor-momenten kunnen komen, als we mensen van gebed willen zijn, zoals ook Jezus dagelijks bad tot Zijn Vader. Met Hem dalen we daarna de berg weer af om de mensen op te zoeken, die in nood zijn en onze hulp nodig hebben. Dat brengt ons bij de Vastenactie van dit jaar, waarin onze Nederlandse Kerkprovincie onze hulp vraagt voor de vele miljoenen vluchtelingen die onze wereld telt als gevolg van oorlogen en aardbevingen. Ons vastenoffer voor vluchtelingen is welkom in de collectebus achter in onze kapel, gedurende de gehele 40-daagentijd!