Zondag 11 april 2021

Beloken Pasen
Zondag 11 april 2021
Overweging van pater Pieter Rozemeijer

Lezingen: Hand.4,32-35; ps.118; Jo.5,1-6 en Jo.20,19-31.

Medegelovigen,

Wat een volkomen van elkaar verschillende en even geloofwaardige mensentypen heeft Jezus rond Zich verzameld! Zijn leerlingen vormen geen grijze brij van eenzelfde soort mensen, integendeel: zo heb je er een Petrus, door Jezus (ironisch?) steenrots genoemd, maar het ene ogenblik uitriep: “Heer, ik blijf U volgen al kost het mijn leven” en een paar minuten later, toen het arrestatieteam kwam en Jezus meenam, laf wegloopt en een paar uur later zelfs tot drie keer toe ontkent Jezus ooit te hebben gekend…

Je hebt er die twee vuurvreters, die Jezus niet voor niets ‘zonen van de donder’ noemde. Zij waren het die, toen Jezus niet welkom was in een samaritaans dorp, uitriepen:”Heer, wilt Ge dat wij vuur uit de hemel afroepen om hen te verdelgen?”
Je hebt er die cynicus van een Nathanael, wiens eerste reactie op Jezus was:”Kan er uit Nazareth iets goeds komen?” Zelfs een type als Judas Iskariot kreeg zijn kansen…

En je hebt er Thomas, iemand die je niet gauw iets wijs maakt: “Jezus verrezen??? hoe verzinnen jullie het!”   En toch…ondanks zijn ongeloof… hij mag bij de groep blijven, hij wordt niet uit de groep gegooid zo van ‘als je niet gelooft, dan hoor je niet meer bij ons’.

Dus, zo kon het gebeuren dat Thomas er ook bij was toen Jezus die eerste zondag na pasen weer in hun midden kwam. En toen moest Thomas er aan geloven!

Medegelovigen, gelukkig maar! Gelukkig dat Thomas mocht twijfelen! Hij had nu eenmaal wat meer tijd nodig om tot geloof te komen, en die tijd werd hem gegund. De onvoorwaardelijk gelovigen èn die twijfelaars, ze mogen er allemaal bij horen. Samen vormen zij die eerste christengemeente, zoals Lucas die schilderde in de eerste lezing, nl. een groep mensen met een gemeenschapsgeest die enorm aanstekelijk en wervend werkte.’Elke dag bracht de Heer er meer bijeen, die gered zouden worden'(Hand.2,47).  Hoe, vraag je je af, hoe komt zo een wonderlijke eensgezinde gemeenschap van zulke uiteenlopende individuen tot stand?

Hun gemeenschapsgeest was gebaseerd op VREDE. Kijk, op zich geneerden de leerlingen zich elke keer als Jezus hen verscheen. Zij hadden verdorie Jezus in de steek gelaten, er waren er die Hem zelfs hadden verraden!  Maar Jezus zei elke keer als Hij verscheen “Vrede zij u” en “Wees maar niet bang”. Jezus had hen allang vergeven vanuit Zijn grote liefde voor hen. De liefde die afstraalde van de wondetekenen die Thomas mocht verifiëren, de liefde nl. die tot het uiterste gaat: ‘niemand heeft groter liefde dan hij die zijn leven geeft voor zijn vrienden’, ookal lieten die Hem lelijk in de steek!

In een gemeenschap met zo’n goddelijke liefde als basis, is er plaats voor iedereen, zelfs voor een ongelovige als Thomas, dus zeker is er plaats voor mensen, die wel eens moeite hebben met geloven, en wie heeft dat niet? Mensen die zeggen: “Ja kijk, daar ben ik nog niet aan toe, dàt kan ik echt niet geloven…nog niet…misschien kom ik nog eens zo ver’…Ja, mensen als u en ik, die, ondanks alles wat er gepasseerd is in de kerk aan machtsmisbruik en kindermisbruik enz. toch bij die geloofsgemeenschap willen blijven horen.

Belijden wij nu ons geloof, al is ons geloof nog zo onvolmaakt,

belijden wij ons geloof in die “heilige katholieke kerk” al is die hier op

aarde nog zo onvolmaakt.